This column verscheen in De Andere Krant van 28 october.
(voor vertaling geleend van Pieter Stuurman, gevonden via Rick Kuitems)
Stelt u zich eens voor: u plaatst uw fiets in een stalling. Lekker veilig. Na enige tijd wilt u het ding ophalen. Maar de beheerder stelt u eerst allerlei vreemde vragen. Of u kunt aantonen dat die fiets wel werkelijk van u is, en zo ja, hoe bent u aan het geld gekomen om hem te kopen? En waar gaat u met die fiets naartoe? Bewijs graag! Logischerwijze bent u verontwaardigd. Dergelijke bemoeienis met uw privézaken is immers volslagen onacceptabel. Ik ga wel naar een concurrerende stalling, denkt u. Maar daar aangekomen blijkt dat u ook daar als ongewenste klant te boek staat. Sterker nog: bij alle stallingen in de stad, en zelfs het hele land.
Vreemd verhaaltje, niet? Toch is het iets dat steeds meer mensen overkomt. Niet met hun fiets, maar met hun geld. Hun eigen geld dat ze gestald hebben bij hun bank, omdat ze geloofden dat het daar veilig stond. Maar dat blijkt in steeds meer gevallen een kostbare vergissing geweest te zijn. Steeds vaker stellen banken hele reeksen van impertinente vragen voordat u bij uw geld kunt. Vragen die dusdanig onzinnig zijn (en de betreffende bank ook niets aangaan), dat u de begrijpelijke neiging hebt ze niet te beantwoorden. Maar dan komt u van een koude kermis thuis. Binnen 10 dagen geen bevredigend antwoord? Dan wordt uw rekening gesloten.
Dan maar naar een andere bank? Vergeet het maar! Regelgeving verplicht banken elkaar in te lichten, dus kunt u nergens meer terecht. U bent overal persona non grata. Als u bezwaar maakt dan wordt de verantwoordelijkheid bij de overheid gelegd. “Wij zijn verplicht deze controles uit te voeren”. Als u vervolgens bij de overheid aanklopt, dan wordt er gezegd dat banken particuliere ondernemingen zijn en het recht hebben klanten te weigeren. Geen van beide is dus verantwoordelijk en u staat met lege handen. Een perfect een-tweetje van machtsvertoon met u als machteloze. Er zijn toch regels, zoals zorgplicht, zegt u? Inderdaad, maar ga maar eens procederen zonder rekening en dus zonder geld.
Ineens wordt nu duidelijk hoe afhankelijk en kwetsbaar we ons hebben laten maken. Begin jaren zeventig moest iedereen aan een bankrekening. Wat een gemak! En ook zoveel veiliger! Voordien was een bankrekening iets voor de rijken, maar nu kon iedereen profiteren van de zegeningen ervan. Je loon werd keurig gestort op je eigen rekening die je gratis kon openen, zonder vragen of voorwaarden. Ik vroeg me toen al af waar al die generositeit ineens vandaan kwam, en ook of die banken wel zo lief zouden blijven als iedereen er uiteindelijk van afhankelijk zou zijn. Het antwoord krijgen we nu dus.
De-banking begint een grote vlucht te nemen. Steeds meer organisaties en particulieren krijgen ermee te maken en worden door hun bank verwijderd. Behoorlijke argumentatie is daarbij overbodig. In veel gevallen wordt van klanten geëist dat ze verantwoording afleggen over normale transacties van jaren geleden. Of u maar even wilt bewijzen wat er toen precies gebeurd is.
Onvoldoende bewijs, volgens de bank? Dan is er sprake van ‘verdachte transacties’ en dan wordt u gecanceld. Opvallend is wel dat het meestal mensen treft die er een visie op nahouden die afwijkt van de voorgeschreven werkelijkheid, zoals die gepropageerd (en op deze manier dus ook opgelegd) wordt door het politieke regime en de collaborerende media, en waarin banken kennelijk meegaan.
De bank als gehoorzaamheidspolitie, die straffen oplegt en als beul optreedt. En de straf is niet gering. Zonder bankrekening kunt u namelijk niet leven. U kunt geen geld verdienen want uw loon kan nergens gestort worden, en u kunt ook uw huur of hypotheek niet betalen want dat kan alleen via een bank. Contant zegt u? Zonder rekening komen er geen flappen uit de muur. De-banking is daarmee een virtuele doodstraf. Uitgedeeld op basis van arbitraire en ondoorzichtige regels, en uitgevoerd door een niet-justitiële instantie. We zijn, in middeleeuwse termen, vogelvrij verklaard.
Hoe waardeer je dit artikel?
| Makkelijk te begrijpen? | |
| Geloofwaardig / Betrouwbaar? | |
| Belangrijk? | |
| Dringend? | |
| Inspirerend of Haalbaar? | |
| Leuk / Mee eens? | |
|
Gemiddelde
|
|
|
|
