Buttons, buttons, BUTTONS! Draag je #FreeAssange button elke dag, de hele dag totdat Julian VRIJ is!

Lieve allemaal!
Deze foto is een prachtig voorbeeld van een “Button-Street-Action”. Thanks for the stimulating example and input guys!

Dit zou niet slechts een enkele actie van één enkele groep moeten zijn, maar een voortdurende dagelijkse gewoonte van ons allemaal in Amsterdam, in Europa en over de hele planeet, want ELKE dag blijft #FreeASSANGEday totdat hij inderdaad VRIJ is!

 

“Het Plan” – de essentie

Het plan wil vooral nieuwe mensen aanbrengen voor #FreeAssange, één voor één, van persoon tot persoon. Zonder moeite te hoeven doen, maar simpelweg door het dragen van je #FreeAssange button en/of t-shirt duidelijk zichtbaar, elke dag, de hele dag. Vanaf nu totdat hij VRIJ is.

Hoe het werkt – basics

  1. Als we allemaal onze #FreeAssange button de hele dag zichtbaar dragen in het dagelijkese leven… (school, werk, supermarkt, winkel, sportschool, bar, restaurant, bus, metro, trein).
    (Dit alleen al geeft overigens meer exposure, effect en impact dan welke “virale internetpost” of manifestatie dan ook.)
  2. …dan beginnen mensen “die buttons” herhaaldelijk te zien, misschien meerdere keren per dag. Na zo’n vier of vijf keer (op het werk/trein/supermarkt) beginnen ze zich eerst bij zichzelf af te vragen wat of waarom, en na nog een paar keer vragen ze het misschien wel direct aan ons.
  3. en áls ze dan vragen stellen, is dat een prachtige gelegenheid om rustig uit te leggen dat en waarom US UK Julian zonder enige aanklacht of veroordeling in de gevangenis hebben gestopt en hem daar willen houden.. We kunnen ze ook terugvragen: Hoe goed kennen ze Julian Assange en zijn zaak? Weten ze waarom hij zogenaamd in de gevangenis zit en waarom echt? Begrijpen ze wat dit betekent voor de persvrijheid, de vrijheid van meningsuiting en voor hun eigen vrijheden en rechten?
  4. Als we ze dat (beter) kunnen laten begrijpen, dan is de kans groot dat zij zich aan willen sluiten en ook de button gaan dragen om hetzelfde te doen. Zorg er dus voor dat je altijd een extra button bij de hand hebt!
  5. En op deze manier zal het aantal “buttondragers” groeien. Eerst langzaam, maar elke keer sneller, want punt 2 komt steeds vaker voor en daardoor worden punt 3 en 4 steeds makkelijker! We kunnen zonder moeite een kettingreactie uitlokken, als we maar volhouden.

Herhaling is de sleutel, dat is wat werkt voor TV, reclame en propaganda in het algemeen. Veel minder mensen dan je denkt weten van de zaak Assange, juist omdat hij niet op tv komt. Maar we kunnen Julian die dagelijkse aandacht teruggeven met de buttons. Laten we dat doen en ze verslaan op hun eigen terrein!

Bovendien hebben vele andere protesten en demonstraties eigenlijk ook vaak censuur of gemanipuleerde  informatie van TV of kranten als werkelijke oorzaak. Oftewel, een vrije en eerlijke pers is ook voor hen fundamenteel. En dat begint met de vrijlating van Julian Assange. De #FreeAssange zaak kan vrijwel alle andere protesten ‘infiltreren’ (op een positieve manier) en ermee integreren. Want voor iedereen geldt #FreeTheTruth = #FreeThePress = #FreeAssange of het nu de kwestie Gaza is, de (internationale) boeren of de bijwerkingen van de experimentele injecties. Die anderen kunnen dus ook elke dag een button van Assange dragen (geassocieerd met de andere kwestie).

Vergeet niet, dat iedereen die naar onze kant overstapt nooit meer terug zal gaan! Dat betekent dat we een steeds groter groeiend leger van strijders zullen zijn die vechten voor Vrede, met als enige wapens Waarheid en Gerechtigheid. Zoals Julian zei: Vrede kan worden begonnen door Waarheid. En we zijn hier allemaal om deze boodschap aan de mensen over te brengen en het hen ook te laten begrijpen, één voor één, van persoon tot persoon in het echte leven.

Eén nieuwe supporter per week
Ga maar na, als ieder van ons ook maar één extra actieve #FreeAssange supporter zou aanbrengen in een week, alleen omdat we die button dragen, dan zouden we ons aantal al verdubbeld hebben! Stel je voor dat ieder van ons erin zou slagen om drie of vier nieuwe mensen (button-dragers) binnen te halen vóór Dag X, vóór die definitieve uitspraak over Julians uitlevering aan de VS, in Londen op 20 februari…

Dus nogmaals, laten we onze #FreeAssange button voortaan ALTIJD dragen terwijl we gewoon doorgaan met ons normale dagelijkse leven, onze activiteiten voor Day-X en de emergency toolkit of wat voor andere activiteiten dan ook, wetende dat dit niet gaat stoppen met groeien totdat Julian weer VRIJ is.

Scenario

nog ff Engels, sorry hoor…

  1. On day 1 let’s say Monday
    the first active #FreeAssange supporter A goes out to the street with his #FreeAssange badge clearly exposed on his shirt/coat, while going about his normal life. He takes the bus/metro, goes to school/work, passes by the supermarket/shop and ends the day in a bar/restaurant or with friends! Over the day his #FreeAssange badge will be constantly exposed in a passive, non-invasive and non-aggressive way to hundreds of people. What happens? Some won’t even see it (0), some won’t care (1), but a majority WILL see it (2) and make a mental note (3). Some will wonder what it is (4), others may even stop to really observe (5), others again will actually recognize it (6) and many will agree! (7). They might even ask a question!! (8) and start a conversation!!! (9). The nicest thing is, of course, when A meets formerly unknown second active #FreeAssange supporter B in the supermarket (10), thanks to the badge they recognize each other as part of the “#FreeAssange community” (11), start talking (12), exchange ideas (13), have new inspirations (14), maybe agree to initiate some action for #FreeAssange Day (15), may become the seed of a new local active group (16) and maybe even become friends (17). Let’s say the indicated numbers are the #FreeAssange “Affinity Factor” (FAAF -invented on the go while writing).
  2. On Tuesday
    both A and B go about their ordinairy life, again with #FreeAssange well exposed. Again hundreds of people who see the badges. Let’s say that half of these people had already seen the badge the day before, either from A or B so a first repetition occurs. What happens? Well… for example, some of the people with #FreeAssange Affinity Factor 4 (those who wonder about the badges) will shift to FAAF 5 (recognize it). Some who already recognized it (5) may this time ask a question and shift to (7). Etcetera. At least a part of the group of hundreds of sunday will shift one FAAF up on monday.
  3. Wednesday
    AB and C go about their life with #FreeAssange exposed. A new repetition occurs amongst the hundreds of people they cross. Again part of these people shift one level higher in their #FreeAssange Affinity Factor FAAF. Possibly some of them reach the “level” to start wearing a badge as well.
  4. Thursday
    A, B, C, D, E, F… go out on the street with #FreeAssange clearly exposed. Get the idea? Repetition after repetition collective awareness and engagement grows. And this would only be the basics. Now imagine this same scene in a small neighbourhood, not starting with just one single indivitual but let’s say with 10 people. Right from day one the #FreeAssange supporters start wearing their badges openly! The next day maybe twice as much people because they have seen the others doing it, and the third day twice as much again.
  5. And so on until Julian will be FREE!

Again, over time, thanks to the accumulating repetition of this passive, non-intrusive and non-aggressive exposure to the #FreeAssange badge and it’s message, all people will slowly shift one, two or more levels higher in their #FreeAssange Affinity Factor so the collective awareness, public opinion and pressure will increase dramatically. It may double, triple or even more. This strengthened public pressure might well become strong enough for the “authorities” to decide not to extradite Julian or at least postpone it. Or, if public pressure had really exploded, they might even decide to actually release Julian and set him FREE!


 

Nu hoeven we alleen nog maar te zorgen voor heel veel buttons!

De fysieke productie en verstrekking van badges is en kan niet centraal worden geregeld. En dat hoeft ook niet. Elke persoon of groep is vrij en onafhankelijk om hier zelf voor te zorgen. (bedankt foto Mexico4Julian – FB)
Hier wat buttonmakers in Nederland en Europa.

De #FreeAssangeDay designs mag je natuurlijk gewoon gebruiken, met of zonder aanpassing.

 

 

Exponentiële groei, maar organisch en menselijk ♥!

Exponentiële groei
Dus stel je voor: je gaat gewoon door met je normale dagelijkse leven, maar altijd met je #FreeAssange duidelijk zichtbaar. Omdat je actief betrokken bent, lukt het je om elke dag 1 andere persoon te verleiden om ook actief betrokken te worden en zij beginnen op hun beurt ook 1 persoon per dag te verleiden, enzovoort. (verleiden is beter en mooier dan overtuigen 😉 zie hieronder) Wat gebeurt er?

  • Day 1 – 1 Actief Betrokken Persoon (jij) maakt nog 1 Actief Betrokken Persoon (ABP) = 2
  • Day 2 – 2 ABPs make 2 new ABPs = 4
  • Day 3 – 4 ABPs make 4 new ABPs = 8
  • Day 4 – 8 ABPs + 8 new = 16
  • Day 5 – 16 + 16 new = 32
  • Day 6 – 32 + 32 = 64
  • Day 7 – 64 + 64 = 128
  • Day 8 – 128 + 128 = 256
  • Day 9 – 256 + 256 = 512
  • Day 10 – 512 + 512 = 1024

(Elke dag één is om het makkelijk te houden, het gaat om het idee.)

Simpelweg omdat je dagelijks je button draagt en actief betrokken bent bij #FreeAssange, ben je potentieel de bron van meer dan duizend nieuwe actief betrokken mensen in slechts tien dagen, de groei is exponentieel! Het voorbeeld is natuurlijk erg optimistisch, maar zelfs al was het werkelijke resultaat de helft hiervan of zelfs maar een tiende, reken het dan nog maar eens uit, maar nu beginnend met, laten we zeggen, zoiets 1.000 mensen in Europa of 10.000 in de wereld.

Organisch en Menselijk
Bovendien is deze groei prachtig Organisch en Menselijk, omdat het van persoon tot persoon gaat, in het echte leven en op een natuurlijke manier. Het is persoonlijk en direct, het is leuk, vriendelijk en warm.
Het is ook totaal NIET geprogrammeerd en lekker onvoorspelbaar, wat voor een keer ook weer eens leuk is. We leven in een overgeordende, overberekende, overgeprogrammeerde, overgeorganiseerde samenleving en mensen zijn er, bewust of onbewust, helemaal klaar mee, ook al weten ze het vaak (nog) niet. Dit onvoorspelbare organische element draagt alleen maar bij aan de betrokkenheid en zou zelfs echt leuk kunnen zijn, als het niet om zo’n trieste reden was.

Autonoom en onafhankelijk
Mensen hoeven op geen enkele manier verteld of begeleid te worden in wat ze moeten doen voor deze #FreeAssange Street-Button-Action. Sommigen houden het gewoon bij het dragen van de button, anderen kunnen daarnaast ook nog geïnspireerd worden om een #FreeAssange-lied te schrijven, #FreeAssange-graffity op hun huis of hun boot of hun auto of hun hond te schilderen (om maar iets excentrieks te noemen), #FreeAssange taarten te maken, cocktails, enzovoort, enzovoort, enzovoort.
Wanneer mensen vervolgens hun ideeën, inspiraties en acties via internet delen, kunnen ze anderen inspireren, in contact komen, vrienden maken of een gemeenschap creëren. Dit is het virtuele equivalent van het buttonverhaal.

 


Het grote voordeel van deze organische ‘organisatie’

  1. Het heeft juist geen organisatie nodig, geen planning, geen programmering, geen controle, niets!  Het komt spontaan uit het hart van elke betrokken persoon of groep.
  2. Je kunt het gewoon laten gaan en een verscheidenheid aan mogelijk verrassende resultaten verwachten, omdat het VRIJ is van beperkingen laat het inspirerende en creatieve ruimte die onvermijdelijk onverwachte resultaten zal opleveren voor #FreeAssange Dag in plaats van vele herhalingen van hetzelfde.

 

De kracht van de TV is (onderbewuste) herhaling, herhaling, herhaling…

En dit is eigenlijk ook haar enige kracht. Maar die is wel buitengewoon sterk en bijna overal en altijd aanwezig.
TV staat natuurlijk voor alle Main Stream Media (MSM) in het algemeen dus ook nationale kranten, radio en websites, maar TV wel de grote voortrekker hiervan. Zonder TV zouden “zij” nooit zoveel invloed kunnen hebben. En waarom is dat? Twee sterke punten, of eigenlijk drie:

  1. Puur de constante en eindeloze herhaling die de TV mogelijk maakt
  2. Het wordt niet als invasive of aggressief beschouwd omdat mensen er zelf voor “kiezen”  (de tv aan te hebben en het kanaal te hebben gekozen) en vaak is het ook onderbewust, niet direct reclame, maar logo’s of visies door laten sijpelen in ‘normale’ programma’s of series.
  3. Nog een derde puntis dat het lekker, dom passief is. Mensen kunnen gewoon gaan zitten en het spul over zich heen  laten komen.

Het mooie van de Button Street Actie is dat het al deze drie punten ook heeft als we het vooral aan het begin goed doen en uiteindelijk voldoende mensen hebben. Dit in tegenstelling tot een demonstratie, die alleen maar op een specifiek moment en plek plaatsvindt en door de buitenstaanders als “vijandig” beschouwd kan worden waardoor juist polarisatie kan ontstaan.

 

Waarom demonstraties en internet niet goed werken om nieuwe mensen erbij te krijgen.

Wanneer wij, als activisten, ons temidden van een demonstratie bevinden of zien dat een bepaald bericht viraal wordt op internet dan krijgen we daar een heerlijk gevoel bij, van “kijk ‘s met hoeveel we zijn” of “hoe goed we het doen”.

Na jaren van on- en off line demonstreren ben ik persoonlijk helaas tot de conclusie gekomen, dat dat toch voornamelijk (collectief) wishfull thinking is. Als je in een demonstratie om je heen kijkt, niet alleen naar binnen, maar juist naar buiten, dan zie je dat de “anderen” meestal helemaal niet zo enthousiast zijn over jouw demonstratie en nog minder om “daar” ook deel van uit te gaan maken. Een demonstratie geeft ons wel een goed gevoel, omdat we ons niet meer alleen voelen in onze “strijd”, maar waarschijnlijk is het niet echt de beste manier om “nieuwe zieltjes te winnen”.

In een demonstratie kijken meestal we alleen naar binnen gericht. Hetzelfde geldt voor alle soorten internetkringen, -groepen, -chats en wat je al niet meer hebt. Het is meestal prediken voor reeds bekeerden, een gesloten cirkel. 

Een demonstratie is uiteindelijk vooral een bevestiging van onze  eigen collectieve kleine bubble, maar dat scheidt ons juist meer van de rest van wereld, dan dat het ons dichterbij brengt. Van wat ik ervan gezien heb worden de meeste demonstraties door het grootste deel van de “anderen” toch voornamelijk als vervelend, storend, opdringerig of zelfs agressief beschouwd. Het lijkt juist polariserend te werken. Niet echt handig als je bedoeling is mensen erbij te krijgen. Als je dan ook nog de politiek, de politie en het nieuws tegen je hebt, dan zijn de “anderen” bijna niet meer te bereiken en reacties zijn vaak van de aard: “Stelletje oproerkraaiers” “hun verdiende loon” “laat ze allemaal in zee zakken” (zelf werkelijk gehoord van vrienden t.a.v. wappies)

 

Hoe wél mensen erbij te krijgen? Niet proberen te “overtuigen”, maar te “verleiden”!

Niet opdringen…
Om nieuwe mensen voor je missie of strijd erbij te krijgen moeten zij, om te beginnen, nooit het gevoel krijgen dat het opgedrongen wordt, alsof je een deur-aan-deur verkoper bent. Vooral de laatste jaren is het bijna niet meer mogelijk om mensen te “overtuigen” van iets anders dan wat de TV zegt. Tenzij ze dat al uit zichzelf aanvoelden, maar dan is hij/zij waarschijnlijk al (latent/slapend) activist. Maar de mensen kunnen nog wel “verleid” worden. Het verschil?

ook niet “overtuigen”,
Overtuigen is expliciet proberen iemand van zijn standpunt naar jouw standpunt te krijgen. Vaak is dat toch een frontale botsing en meestal op basis van feiten of argumenten, getallen of statistieken. Maar zoals we ondertussen al vaak genoeg gehoord hebben, gaat het helemaal niet meer om de feiten. Het is bijna allemaal alleen maar ‘gevoelsmatig’. Argumenteren heeft eigenlijk geen zin.

maar “verleiden”.
Verleiden kan juist wel werken op dat gevoelsmatige vlak. Verleiding is namelijk niet expliciet, maar impliciet. Niet frontaal botsen, maar zijdelings aanschuiven. Niet hard, maar zacht. Niet in één keer alles of niets, maar beetje bij beetje met geduld en met (veel) herhaling. Niet direct via het bewuste, maar eerst via het onderbewuste. Precies zoals de TV dat ook doet.
Het herhaardelijk zien van een beeld of een leus, in dit geval de buttons/Assange, zolang het niet te snel of te hard in je gezicht geduwd wordt, leidt eerst tot herkenning en vervolgens tot een soort gewenning, waardoor de scherpe kantje van een eventueel negatief vooroordeel afslijten. Zodanig zelfs, dat bij voldoende ‘zachte’ herhaling iemand zich zelfs af kan beginnen te vragen wat daar nou achter zit. Op een gegeven ogenblik kan die nieuwsgierigheid zo groot worden, dat ze het zelfs gaan vragen, zeker als de button-drager een vriendelijke, open indruk geeft.
Dit is bijna allemaal non-verbaal en geldt overigens net zo hard bij het uitdelen van flyers. Nooit met dwang of willen overtuigen, je kan aan een persoon zien in hoeverre hij/zij er open voor staat (je ziet of ze wel of niet naar je button/flyer kijken, of ze hun hoofd wegdraaien zo gauw ze door hebben dat jij het ziet, etc.)

#FreeAssange

#FreeAssange video’s